Patroni roku 2012

  • Post category:Wystawy

Sejm Rzeczpospolitej Polskiej za patronów roku 2012 przyjął ks. Piotra Skargę, Józefa Ignacego Kraszewskiego oraz Janusza Korczaka. Fakt ten w specjalnej gablocie upamiętnili pracownicy Miejskiej Biblioteki Publicznej. Obszerne wystawy poświęcone tym postaciom zostaną przygotowane
wraz z nadejściem wydarzeń rocznicowych: 28 lipca obchodzić bowiem będziemy 200. rocznicę urodzin Józefa Ignacego Kraszewskiego, 6 sierpnia – 70. rocznicę śmierci Janusza Korczaka, a
27 września 400. rocznicę śmierci Piotra Skargi. Warto jednak już dziś napisać choć kilka słów o tych wielkich postaciach polskiej historii. Janusz Korczak – właściwie Henryk Goldszmit (1878-1942), znany też jako: Stary Doktor lub Pandoktor – lekarz, pedagog, pisarz, publicysta, działacz społeczny
na rzecz praw dziecka. Autor „Króla Maciusia Pierwszego”, zainicjował też powstanie  pierwszego pisma publikowanego przez dzieci. Był współtwórcą i dyrektorem Domu Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie. Pionier działań w dziedzinie resocjalizacji nieletnich, diagnozowania wychowawczego,
opieki nad dzieckiem trudnym. Zginął wraz z wychowankami – wywieziony w początkach sierpnia 1942 z getta w Warszawie. Dobrowolnie towarzyszył dzieciom w ich drodze na śmierć w komorze gazowej obozu w Treblince. Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887) – pisarz, publicysta, wydawca, historyk, działacz społeczny i polityczny. Najpłodniejszy autor w historii literatury polskiej. Napisał ponad 250 powieści, w tym około 150 obyczajowych i ludowych oraz blisko 100 historycznych, z których najbardziej dziś znaną jest „Stara baśń”. Był też twórcą 25 utworów dramatycznych,
kilku zbiorów poetyckich, relacji z podróży. „Jego imponujący dorobek literacki wywarł trwały wpływ na kulturę i literaturę polską oraz twórczość współczesnych mu i późniejszych pokoleń Polaków” – napisano w uzasadnieniu jego wyboru przez Sejm RP na jednego z patronów 2012r.
Piotr Skarga (1536-1612) – czołowy polski przedstawiciel kontrreformacji, jezuita, teolog, kaznodzieja na dworze króla Zygmunta III Wazy, rektor Kolegium Jezuitów w Wilnie i pierwszy rektor Uniwersytetu Wileńskiego. Zajmował się też działalnością filantropijną. Autor „Kazań
Sejmowych”, nawoływał do reform, które miały ochronić Rzeczpospolitą przed upadkiem, opowiadał się za wzmocnieniem władzy królewskiej i ograniczeniem władzy Sejmu. „Kazania Sejmowe”, dziś najbardziej znane dzieło królewskiego kaznodziei, nie było utworem cenionym za
życia twórcy. Za to ogromną popularnością od chwili wydania aż do połowy XX wieku cieszyły się jego, dziś już nieco zapomniane, „Żywoty świętych”.