Miejska Biblioteka Publiczna im. Juliana Tuwima w Brzezinach zaprasza na wystawę rzeźb twórców:
Julian Kacprzak z Głogowca, Halina Kowalczyk i Magdaleny Lewandowskiej.
Wystawę będzie można oglądać do końca stycznia 2015 r.
JULIAN KACPRZAK Z GŁOGOWCA
(ur. 1969)
Z rzeźbą zetknął się podczas imprezy „Łęczyca w barwach jesieni” organizowanej przez Dom Kultury w Łęczycy. To wtedy, w 2003 roku, poznał twórców, którzy mu zaimponowali, i których podziwia do dziś. Duże wrażenie zrobiły na nim rzeźby Henryka Adamczyka oraz artystów z Kutna. Wyjątkową sympatią darzy Stanisława Szymczyka, który okazał mu wiele życzliwości, udzielał wskazówek i zachęcał do „działań w drewnie”.
Na pozytywne rezultaty nie trzeba było długo czekać, ponieważ Julian Kacprzak ma zdolności artystyczne. Potrafi rysować, malować, a począwszy od 2004 roku także rzeźbić. Używa drewna lipowego, wykonanych figurek raczej nie maluje, lubi surowe tworzywo, widoczne słoje i ślady stosowanych dłut Posługuje się bryłą zwartą, syntetyczną, urozmaiconą na powierzchni cięciami. W sposób bardzo oszczędny zaznacza poszczególne fragmenty realizowanej postaci, także szczegóły kreśli delikatnie. Zastosowane przez niego środki wyrazu są czytelne i charakterystyczne. Choć, jak sam twierdzi, własnej drogi jeszcze poszukuje.
Tematy, które podjął i zrealizował to: Chrystus Frasobliwy, pięta, św. Faustyna, Boże Narodzenie. Za wyjątkowe i udane uważa rozbudowane kompozycje pt: „Ostatnia Wieczerza” i „Przy kapliczce”. Na okazjonalne zamówienia odbiorców wykonał dużo figurek przedstawiających Żydów, diabły i anioły. Tworząc, stara się nie naśladować innych artystów, jest ambitny, dlatego ciągle szuka własnego języka rzeźbiarskiej wypowiedzi. Dużo myśli o przyszłych realizacjach, nawet szkicuje kompozycje, nowe programy ikonograficzne. Sporo wie o sztuce ludowej, jest raczej świadomym twórcą, zna cechy uważane za charakterystyczne dla rzeźby, która ma nawiązywać do tradycyjnej.
Czas, którym dysponuje, swoje codzienne życie, dzieli właściwie między trzy dziedziny: rodzinę, pracę i twórczość rzeźbiarską. Uczestniczy w przeglądach, kiermaszach, konkursach i plenerach poświęconych sztuce nieprofesjonalnej.
Dorobek Juliana Kacprzaka jest na razie skromny, choć dobrze rokuje na przyszłość. Świadczy o tym trzecia nagroda otrzymana przez niego w konkursie rangi wojewódzkiej.
żródło: Tekst i zdjęcia pochodzą z książki autorstwa Bożeny Magdaleny Liberskiej Marinow
W cieniu zamkowej wieży. Rzeźba Łęczycka. s.90-93, Łódź 2010, wydanej przez Łódzki Dom Kultury
Halina Kowalczyk
Pierwsze próby rzeźbienia podjęła w 1976 roku, jednak obowiązki rodzinne i zawodowe spowodowały, że zawiesiła działalność artystyczną. Pani Halina od 1990 roku w wolnych chwilach coraz częściej wracała do rzeźbiarstwa a od 2008 roku jako emerytka poświęca swojej pasji znaczne więcej czasu i uwagi. Wśród rzeźb Pani Haliny najczęściej pojawia się postać Diabła Boruty.
