Jednolity rynek (ang. European Single Market, Internal Market lub Common Market), który został ustanowiony w 1986, był kolejnym etapem europejskiej integracji gospodarczej, a jego celem jest zapewnienie na terenie UE i uczestniczących w nim państw trzecich tzw. czterech swobód:

– swobodnego przepływu osób

Zgodnie z tą zasadą, wszyscy obywatele Unii Europejskiej mają prawo do przemieszczania się, osiedlania się, podejmowania działalności gospodarczej i pracy w dowolnym kraju Wspólnoty bez konieczności posiadania wiz i zezwoleń. Obywatele jednego państwa UE podejmujący pracę lub inną działalność ekonomiczną w innym państwie UE muszą być traktowani przez to państwo w taki sam sposób, w jaki traktuje ono swoich obywateli, bez jakiejkolwiek dyskryminacji. Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego zakłada równe traktowanie obywateli UE w dostępie do świadczeń (emerytury, zasiłki). Okresy ubezpieczenia dla pracownika, związane z obliczaniem wysokości świadczeń, we własnym kraju i w innych krajach UE są sumowane.

– swobodnego przepływu kapitału

Swoboda ta oznacza możliwość transferu zysków z jednego kraju członkowskiego UE do drugiego oraz prawo inwestowania i nabywania wszelkich walorów rzeczowych i finansowych za granicą bez żadnych przeszkód. Oznacza też swobodę przepływu kapitału z tytułu likwidacji lub zmiany inwestycji i wszystkich zysków z tego wynikających, jak również przepływ kapitału o charakterze osobistym (np. spadek).

– swobodnego przepływu towarów

Swobodny przepływ towarów oznacza, że na danym obszarze istnieje swoboda obrotu (eksportu i importu) towarami. Nie istnieją kontrole graniczne, ograniczenia ilościowe i jakościowe w przepływie towarów, a towar, który został legalnie wprowadzony na teren któregoś z państw członkowskich może być sprzedawany na terytorium każdego innego państwa.

– swobodnego przepływu usług

Swoboda przepływu usług oznacza możliwość zakładania przedsiębiorstw na terenie innego państwa członkowskiego i prowadzenia działalności gospodarczej na zasadach tzw. samozatrudnienia. Regulacje te dotyczą w zasadzie wszelkich rodzajów działalności gospodarczej: handlowej, usługowej, rzemieślniczej, przemysłowej, a także w zakresie wykonywania tzw. wolnych zawodów (np. adwokata, architekta czy weterynarza). Wyróżnia się następujące rodzaje swobód dotyczących przepływu usług:

– aktywna swoboda świadczenia usług – usługodawca udaje się przejściowo do kraju usługobiorcy, a więc sam przekracza granicę w celu wykonania usługi w innym kraju członkowskim;

– pasywna swoboda usług – odbiorca usługi udaje się do kraju usługodawcy,

by tam przyjąć jego świadczenia;

– swoboda przepływu produktu – usługodawca i usługobiorca przebywają w swoich krajach, a tylko produkt przekracza granice.

Spółki oraz przedsiębiorstwa zarejestrowane w jednym z państw członkowskich UE mogą działać we wszystkich pozostałych państwach UE.